سلامتی و استفاده مداوم از میوه ها رابطه کاملا مستقیمی با هم دارند ، هر چه میوه های مختلف بیشتری را استفاده کنیم ویتامین و املاح و مواد مغذی بیشتری وارد بدن ما میشوند که باعث بالا رفتن سطح سلامت بدن می شوند ، گردو یکی از بهترین تامین کننده های مواد مغذی برای بدن است . با وجود فواید بسیار گردو سایت سلامت آکاایران قصد دارد در این مقاله تمامی خواص و فواید این میوه خوش طعم را برای شما باز گو کند ، پس از شما خواهشمندیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید :
خواص گردو,خواص گردو تازه,خواص گردو در بارداری,خواص گردو با عسل,خواص گردوی تازه,خواص گردو برای زنان باردار,خواص گردو برای پوست,خواص گردو و بادام,خواص گردو سبز,خواص گردو برای کودکان,گردو خواص,گردو,خواص حبوبات,خواص تنقلات حبوبات و تنقلات در سلامت
خواص گردو برای پوست
اسم من ((گردو)) است :
اسم من گردو است ، به من گردکان هم مى گویند و اعراب مرا جوز مى نامند. من از قدیم به حالت وحشى در آسیاى صغیر، ایران و ژاپن روییده و امروزه در تمام دنیا کاشته مى شوم . عده اى زادگاه اولیه مرا فقط ایران مى دانند. میوه ى من گرد است ، اما هر گردى گردو نیست . برگ درخت من داراى بوى مخصوصى است که در حالت تازه عطر آن بیشتر است . داراى طعمى تلخ و قابض بوده و به آسانى رنگ سبز خود را از دست داده ، و قهوه اى مى شود. لذا در صنعت دارو سازى دستور داده اند که برگهاى مرا در ماه هاى خرداد و تیر چیده و به صورت قشر بسیار نازکى پهن کنند تا بدون زیر و رو کردنخشک شود و براى این کار باید کوشید تا برگ هاى سالم و کاملاسبزرنگ را چیده و از جمع آورى برگ هایى که خود بخود ریخته اند، خوددارى شود. چنانچه به دستور فوق برگ درخت من خشک شود، رنگ سبز و عطر مخصوص خود را حفظ خواهد کرد. برگ درخت من داراى مقدارى عطر - یک ماده ى تلخ - مقدارى صمغ و مواد مازویى است . جوشانده ى برگ من در معالجه بیماریهاى جلدى بکار مى رود. و همچنین شستشوى با اینجوشانده ترشحات بى رنگ زنانه را از بین مى برد و نیز به صورت غرغره در گلو درد و ورم لوزه و غیره مصرف دارد. مبتلایان به خنازیر و جوشهاى عصبى مى توانند در حدود سیصد گرم جوشانده ى برگ مرا در وان حمام بریزند و بدن خود را شستشو دهند.
به نقل از آکاایران : لانه ى سگها و گربه هاى خانگى را با برگ من فرش کنید تا کک ، ساس و کنه به خانه ى آنها راه پیدا ننمایند. اگر در زیرزمین یا اتاق یا رختخواب شما به عللى حشرات رخنه کرده اند، با ریختن برگ من آنها را از بین ببرید و در کمد لباس خود از برگ و پیوسته سبز من بریزید تا لباس هاى شما بید نزند. اگر دست شما زیاد عرق مى کند، و همیشه نمدار است ، آنرا با جوشانده ى برگ یا پوست سبز میوه ى من بشویید و بعد به آن کمى پودر بزنید تا این عیب برطرف شود.
براى معالجه جرب و اگزماى آبدار، برگ درخت مرا با پوست درخت بلوط بجوشانید و از بخور آن روى محل زخم استفاده کنید.
اگر در انبار شما مورچه رخنه کرده و مى خواهید از شر آن خلاص شوید، یا برگ مرا در آنجا بریزید و یا از آب جوشانده آن بپاشد و یا آب جوشانده ى آنرا در سوراخ لانه ى مورچه ها بریزید. اگر مى خواهید لانه ى زنبور را خراب کنید و یا مى خواهید عسل از کندو بیرون بیاورید، براى آن که مورد هجوم زنبورها واقع نشوید، کافى است دست و صورت خود را با آب برگ یا لفافه ى سبز میوه ى من آغشته کنید.
اگر باغچه شما داراى کرم هاى قرمز شده و مى خواهید آنها را فرارى دهید، یا براى خوراک بلبل یا صید ماهى بگیرید، کافى است مقدارى از جوشانده ى برگ یا لفافه سبز میوه من در آنجا بپاشید و ببینید چگونه این کرم ها از زمین بیرون آمده و فرار مى کنند.
جوشانده برگ و لفافه سبز میوه من تنها یک داروى ضد حشره نیست ، بلکه یک داروى ضد عفونى کننده و درمان امراض جلدى از قبیل اگزما و کچلى است و به علاوه کک و مک - زگیل و پینه دست و پا را از بین مى برد و از ریزش مو و طاسى جلوگیرى مى کند و به موهاى سفید، رنگ خرمایى مى دهد. خوردن آن کرم هاى معده را از بین مى برد. براى تسکین درد دندان کافى است یک تکه از لفافه سبز میوه من با یک برگ مرا بجوید. براى درمان کرم روده آن را بجوید و آب آنرا فرو برید. دمبرگ جوان مرا روى میخچه - زگیل و پینه هاى دست و پا بمالید تا برطرف شوند.
درخت من یک درخت زیبا و بزرگ و سایه گستر است ، ولى من به شما توصیه مى کنم که هیچگاه زیر سایه درخت من نخوابید، چه روز باشد و چه شب و این به علت جوهر فرارى است که در چوب ، برگ ، میوه و صمغ درخت من موجود بوده و دائما در هوا منتشر مى شود و چه بسا اشخاصى که شب در زیر درخت من خوابیده و صبح وقتى از خواب بیدار شده اند، عقل و حواس خود را از دست داده اند.
چوب درخت من از چوبهاى محکم و قیمتى است و از قدیم در صنعت نجارى ، منبت کارى ، آبنوس کارى و ساختن لوازم لوکس و قنداق تفنگ بکار رفته است . چوب درخت مرا هرگز موریانه نمى خورد. براى معالجه اسهال خونى کافى است پنجاه گرم لفافه خارجى میوه مرا در یک لیتر آب جوشانده و تنقیه نمایید.
شستشو با این آب ترشحات بى رنگ زنانه و خارش مهبل را برطرف خواهد کرد. لفافه خارجى میوه یا برگ سبز مرا بکوبید و روى محل درد بمالید فورا درد آن ساکت خواهد شد. اگر برگ یا لفافه ى سبز خارجى میوه مرا خوب ساییده و با مقدارى زنگ آهن مخلوط کنید، خضابى بدست مى آید که رنگ آن ثابت بوده ، و با دوام است و چون آنرا با زنگ آهن و سرکه بپزید، و یک هفته در آفتاب گذشته هر روز به هم بزنید خضابى خوشرنگ بدست مى آید. مسواک کردن با پوست سبز من یعنى مالیدن آن بر دندان مقوى لثه بوده ، و دندان را سفت مى کند و چون پوست ریشه مرا در روغن زیتون بجوشانند تا له شود، ضماد آن جهت بواسیر و امراض تهیگاه بسیار مؤ ثر است . چکاندن آب برگ من که کمى آن را گرم کرده باشند، در گوش درد آنرا تسکین مى دهد و چرک آن را بیرون مى آورد. رب پوست سبزمن که با عسل و یا شیره انگور ترتیب دهند، جهت دیفترى و زخم هاى گلو و دهان و خون آمدن از بن دندان و سستى آن نافع است ، ضماد پوست تازه ى من با حنا جهت صداع مزمن و آبریزش بینى مفید است . و چون آن را بر محل دردهاى رماتیسمى - نقرس و امثال آن بگذارند، درد آنرا تسکین مى دهد و اگر خاک اره چوب مرا با سرکه مخلوط کنید و آنرا بر صورت بکشید، رنگ رخساره را باز و گلگون مى نماید. اگر خاک اره مرا در روغن زیتون خیس کنند و بر سر بمالند، شوره را از بین مى برد و مانع پیدایش شپش در آن خواهد بود.
حال اجازه دهید تهیه یک نوع نوع خضاب عالى را که سوختن آن در گذشته جزو اسرار بوده ، براى شما شرح داده و از آن سر بزرگ پرده بردارم .
در فصل پاییز در یک لیتر روغن زیتون در حدود صد گرم مازوى کوبیده ریخته و آنرا بجوشانید و بعد صاف کنید. صاف شده مرا در یک شیشه بریزید، بعد پاى درخت مرا کنده ریشه سخت آنرا ببرید و آن قسمت که متصل به درخت است در شیشه فرو کنید، بطوریکه سر آن داخل روغن شود، ولى به ته شیشه نرسد. بعد دهانه شیشه را با خمیر یا موم محکم بسته روى شیشه خاک بریزید و بگذارید تا سال دیگر در آنجا بماند. موقعى که درخت من میوه داد، خاک را کنارزده و شیشه را بیرون بیاورید. در آن شیئى شبیه مرکب غلیظ یا بهتر بگویم شبیه مغز مداد درست مى شود. اگر شانه را به این جسم کشیده و سر را با آن شانه کنید موى سفید را سیاه کرده و به آن رنگى ثابت و براق مى دهد که به آسانى پاک نمى شود.
صمغ درخت من زخم هاى عفونى و پلید را مداوا مى کند، مرهمى از آن درست مى کنید و هنر آنرا ببینید. مقدار کمى از این صمغ را در حفره ى دندان کرم خورده بگذارید و ببینید چگونه درد آنرا ساکت کرده ، و از پیشرفت پوسیدگى دندانجلوگیرى مى کند. پوست سخت من ، یعنى پوستى که بین لفافه و مغز وجود دارد نیز خالى از فایده نیست . اگر گوگرد کوبیده ى آنرا روى زخم هاى آبدار بپاشید آب آنها را جمع و جراحات آن ها را تخفیف مى دهد، خوردن یک قاشق چایخورى از آن خونریزى معدى را معالجه مى کند و قطره قطره آمدن ادرار را درمان مى نماید. حمول آن در طى طب سنتى ایران جهت خونریزى رحمتجویز شده است .
اگر چهار تا هشت گرم پوست ریشه مرا بجوشانید، و آب آنرا بعد از غذا بنوشید، فضولات معده و اخلاط لیزابه آن خارج شده ، شکم درد رامعالجه مى کند.
میوه ى من که به چهار مغز معروف است ، سرشار از ویتامین هاى ((آ)) - ((ب )) و ((اى )) و از همه مهمتر ویتامین ((اف )) است و املاحى مثل آهن - فسفر - روى و مس دارد، و نیز داراى پنجاه درصد روغن بوده و یکى از داروهایى ضد مرض قند به حساب مى آید. مغز من بسیار لطیف و ملین است ، به هضم غذا کمک مى کند و عشق را زیاد مى کند. قواى جوانى را تجدید مى کند. معده را تقویت و از تخامه کردن جلوگیرى مى نماید. قواى دماغى و نیروى تفکر و تعقل را تقویت مى کند، مخصوصا اگر همراه با انجیر خورده شود. من نانخورش خوبى براى پیران و جوانان هستم . وجود ویتامین ((اف )) در من گوهر گرانبهایى است که در کمتر میوه اى دیده مى شود. کمبود این ویتامین در مبتلایان به مرض قند بیشتر دیده مى شود و سبب بثورات جلدى است که در اثر مزمن شدن بدل به کفگیرک خواهد شد. من به علت داشتن این اکسیر گرانبها که به صورت روغن است ، امراض جلدى را معالجه و درمان مى کنم و نسیان را از بین مى برم و مرض قند را معالجه مى کنم ، مبتلایان به مرض قند اگر خوردن روغن خود را به روغن من منحصر بکنند، نتایج عالى خواهند گرفت .اگر به سلامتى خود و اطفال خود علاقه دارید، همیشه بطور صبحانه نان و پنیر و مغز گردو میل نمایید. به اطفال خود ساندویجى از نان و پنیر و مغز گردو بدهید و اگر مقدارى سبزى هم به آن اضافه کنید یک غذاى بسیار مفید براى آنها خواهد بود. مغز من به علت داشتن املاح روى ، نه تنها به فعالیت ویتامین هاى خود مى افزاید، بلکه ویتامین هاىغذاهاى دیگر را که همراه مغز من خورده شوند، وادار به فعالیت مى نماید، و به همین جهت است که توصیه کرده اند همیشه مغز مرا همراه با پنیر و سبزى میل نمایید. مغز من به علت داشتن املاح مس ، بهترین دارو جهت جلوگیرى از ترشحات بى رنگ زنانه و خارش مهبل است ، و از ترکیدن پوست بدن هنگام آبستنى و بعد از زایمان جلوگیرى مى کند.
هرگز روغن مرا در ظرف مس سفید نشده نریزید. زیرا با آن قابل ترکیب است . در کتب قدیم ایران نوشته اند اگر مغزگردو را با روغنى که تند شده و طعم آن برگشته است بجوشانند، تندى آن از بین مى رود. خوردن مغز من دل به هم خوردگى و درد آن را برطرف مى کند و براى زخم معده خوب است .
روغن گردو
اگر مغز مرا با زیره سیاه کرمانى نرم ساییده ، و با عسل مخلوط کرده ، و در حمام بر سر و بدن فالج بمالند، و بگذارند در حمام گرم بماند تا عرق کند، نتیجه ى خوبى خواهد داد، و با همین دستور، درد مفاصل و پا درد را مى توان معالجه کرد. ضماد مغز تازه من و مالیدن آن جهت پاک شدن کک و مک و معالجه جوشهاى عصبى و عروقى اطفال نافع است . مالیدن مغز کهنه و سیاه شده ى من جهت زخم هاى کهنه و پیچدگى و تمدد اعصاب و تشنج و ترک هاى دست و پا که در اثر سرماخوردگى و خستگى ایجاد شده تجویز شده است . و نیز براى جلوگیرى از ریزش موى بدن و ورم پستان توصیه کرده اند. اگر مغز کهنه مرا بسوزانید و سوخته آنرا روى زخم کچلى بمالید آنرا درمان مى کند. چون مغز من به علت داشتن روغن لطیف بوده و زود تند مى شود، زیاده روى در خوردن آن باعث ورم و جوش در سقف دهان و لوزتین خواهد شد. به این جهت توصیه شده است که همیشه پس از خوردن مغز من ، دهان را با آب ساده بشویند و یا بعد از آن یک میوه ترش میل نمایند. زیاده روى در خوردن مغز کهنه من ، کرم کدو را از بین مى برد و چون رنگ آن برگشته و تند شود، خوردن آن سمى و خطرناک است ، و پادزهر آن قى کردن و خوردن غذاهاى ترش است . مرباى من با عسل جهت چاق شدن و تحریک شهوت مؤ ثر است ، ترشى مغز من ضعف معده را بر طرف مى کند. در هواى سرد بدن خود را با خوردن من گرم کنید، تا مبتلا به سرماخوردگى نشوید. خوردن من با انجیر و اسفند پادزهر است ، ضمنا مغز من جهت امراض جلدى مفید است ، و کشیدن آن به چشم مانع ریزش آب مى باشد.
کمردرد حاد به کمردردی میگویند که از شروع آن کمتر از سه ماه گذشته است. علت عمده این کمردرد ها وارد آمدن فشار زیاد به قسمت های پایینی ستون فقرات است. کارهایی مانند بلند کردن یا هل دادن اجسام سنگین، حرکات نا متعادل و چرخشی ستون مهره یا انجام ورزش های جدید بدون داشتن آمادگی میتوانند موجب کمردرد حاد شود.
البته علل دیگری مانند شکستگی های مهره، عفونت یا تومور های مهره هم میتوانند موجب کمردرد حاد شوند ولی شیوع آنها کمتر بوده و درمان آنها در قسمت های دیگر بررسی شده است.
اکثر کمردردهای حاد در عرض چند هفته خوب میشوند.
اگر درد شما تازه شروع شده است بهترین راه درمان مصرف دارو است. استفاده از استامینوفن، بروفن یا ناپروکسن یا دیگرداروهای ضد التهابی مفیدند. از داروهای شل کننده عضلانی هم در درمان کمردرد های حاد استفاده میشود. این داروها را روزانه در وعده های منظم مصرف کنید. به کار روزانه خود ادامه بدهید.
اگر درد زیاد است 2-1 روز استراحت کنید ولی نه بیشتر. استراحت بیش از دو روز ممکن است به علت ایجاد مشکلات روحی و به علت کاهش قدرت انقباضی عضلات کمر، درد را بیشتر کند. همچنین با استراحت طولانی مدت خطر لخته شدن خون در ساق پا افزایش میابد پس فرد دچار کمردرد باید هرچه زودتر فعالیت معمول روزانه را شروع کند. برای 2-1 روز در وضعیتی که راحت هستید استراحت کنید. به پشت بخوابید و یک بالشت زیر زانو های خود بگذارید تا کمی خم شوند یا به پهلو بخوابید و یک بالشت بین پاهایتان بگذارید. برای مدت طولانی در یک وضعیت نخوابید. هر 3-2 ساعت حدود 20-10 دقیقه قدم بزنید و دوباره دراز بکشید.
هر 3-2 ساعت یکبار کمر خود را به مدت 20-15 دقیقه گرم کنید. با کیسه آب گرم یا حوله برقی. دوش آب گرم هم مفید است. برای بعضی افراد سرد کردن بهتر از گرم کردن موجب کاهش درد میشود. میتوانید به همین تعداد و مقدار ذکر شده محل درد را سرد کنید و امتحان کنید که آیا سرد کردن موضع برای شما مفید است یا خیر. معمولا وقتی بعد از یک فعالیت بدنی شدید کمردرد ایجاد میشود در چند روز اول سرد کردن محل درد مفید است و بعد از گذشت چند روز ممکن است گرما مفیدتر باشد.
بستن کمر با هر چیزی که بتواند کمر را گرم نگه دارد مفید است. میتوانید برای چند روز از یک کمربند طبی استفاده کنید و یا حتی یک شال به دور کمر خود ببندید.
اگر کمردرد بیش از 3 روز طول بکشد یا درد کمر یا ساق شما بدتر شود یا بعد از خوب شدن دوباره شدید شود باید به پزشک مراجعه کنید.
کمر درد مزمن به کمردردی میگویند که از شروع آن بیش از سه ماه گذشته است.
مهمترین روش درمان کمردرد های مزمن عبارتست از
روش های دیگری هم برای درمان کمردرد وجود دارد که ممکن است در صورت ناموفق بودن درمان های ذکر شده پزشک معالج از آنها استفاده کند. این روش ها تاثیر ثابت و قابل اطمینانی در همه افراد ندارند. به زبان دیگر ممکن است در یک فرد تاثیر خوبی داشته باشند و در فرد دیگر بیفایده باشند. این روش ها عبارتند از استفاده از مانیپولاسیون کمر، طب سوزنی، بیوفیدبک، کشش، TENS و اولتراسوند.
اکثر کمردردها با روش های کلی ذکر شده بهبود میابند و بندرت برای درمان کمردرد ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.
در این مجموعهی آموزشی، علاوه بر موارد موجود در رسالهی «اجوبة الإستفتائات»، استفتائات جدید نیز اضافه و از جزوههای دروس خارج فقه معظمله نیز بهره گرفته شده است، تا بر غنای آموزشی مجموعه، بر طبق اسلوب و بیان معظمله اضافه شود.
شایان ذکر است که دفتر استفتائات حضرت آیتالله العظمی خامنهای این رسالهی آموزشی را تأیید و عمل به آن را مجزی اعلام کرده است.
به کار بردن واژه «امام» برای رهبر کبیر انقلاب اسلامی و معمار نظام مقدس جمهوری اسلامی از سالها قبل از پیروزی انقلاب، بین دو واژه زیبای خمینی و امام، پیوندی برقرار کرده بود که پس از پیروزی انقلاب، با اشاره به یکی از این دو واژه، خود به خود دیگری در اذهان متبادر میشد.
هر چند در همان ابتدای انقلاب عده ای از کج اندیشان مغرض یا ساده لوحان جاهل، برای ایجاد سوال در این راستا، میگفتند مگر ما بیش از 12 امام داریم! اما جامعه اسلامی و انقلابی ایران با عشق و علاقه و از سر اعتقاد و به صورت حقیقی، کلمه امام را برای آن عزیز سفر کرده به کار برد و در تمامی نوشته ها، خطابهها و رسانهها از ایشان با عنوان «حضرت امام خمینی» یاد میشد.
به کار بردن این عنوان برای خمینی عزیز، ریشه در اعتقادات دینی، آموزههای اسلامی و نظریه سیاسی شیعه دارد. نظریه سیاسی شیعه مبتنی بر اندیشه «امت و امامت» است. در واقع در یک جامعه اسلامی که حکومت آن دینی و اسلامی باشد، پیشوا و رهبر جامعه را امام گویند.
سوال این است که چرا در نظام جمهوری اسلامی که دارای یک نظام دینی، اسلامی و با محوریت ولایت فقیه است، پس از رحلت رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره)، واژه «امام» برای خلف صالح ایشان، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) به کار برده نشد؟ آیا برای به کار نبردن این واژه برای رهبر معظم انقلاب اسلامی، توجیه عقلانی، دینی و عرفی وجود دارد؟
شاید عده ای قلیل حساب شده مانع از به کار بردن این واژه برای مقام معظم رهبری در سال 1368 شده باشند و دیگران نیز با این تصور که شاید تکرار این واژه برای دیگری از عظمت حضرت امام خمینی(ره) بکاهد، آن عده قلیل را تبعیت کردند، اما امروز باید با صراحت و شجاعت اعتراف کنیم که در سال 1368 و پس از رحلت حضرت امام خمینی(ره)، پس از اعلام نام «خامنه ای عزیز» از سوی خبرگان رهبری، دچار اشتباهی بزرگ شدیم و آن اشتباه این بود که از ایشان با عنوان «امام» یاد نکردیم.
پس از گذشت دو دهه، افرادی از بزرگان به این اشتباه امت و به ویژه نخبگان این امت اعتراف کردند. پس از فتنه سال 88 یکی از مراجع عظام تقلید، یعنی حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی، با صراحت اعلام کرد که اشتباه کردیم و باید از همان اول از ایشان با عنوان «امام خامنه ای» یاد می کردیم.
” سوال این است که چرا در نظام جمهوری اسلامی که دارای یک نظام دینی، اسلامی و با محوریت ولایت فقیه است، پس از رحلت رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره)، واژه «امام» برای خلف صالح ایشان، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) به کار برده نشد؟ "
اکنون مدتی است که در جامعه، بین مردم، مسئولان و در برخی از رسانه ها، به این مهم توجه میشود و از رهبر انقلاب اسلامی و ولی فقیه حاکم با عنوان «امام خامنه ای» یاد میگردد.
باید اهتمام ویژه ای داشت و اشتباهی را که در گذشته به هر دلیلی مرتکب شدیم، جبران نماییم. صدا و سیما باید در این مسیر به رسالت رسانه ای خود به عنوان رسانه ملی که نقش مهمی در فرهنگ سازی دارد، عمل نماید. ائمه جمعه سراسر کشور و دیگر صاحبان تریبون و قلم باید بسیج گردند. وظیفه خود بدانیم که اولاً از رهبر معظم انقلاب اسلامی برای ادای حق جایگاهش، با عنوان «امام خامنه ای» یاد کنیم و ثانیاً دلیل به کار بردن این عنوان را برای مردم تبیین نماییم. هر چند مردم ما به خوبی میفهمند که خامنه ای امام است، به همان دلایلی که خمینی امام بود، اما این فهم و اعتقاد مردم، ضرورت تبیین را مرتفع نمیسازد.
امام یعنی راهنما، پیشوا، رهبر و کسی که باید به او اقتدا کرد و از او تبعیت نمود. پیش نماز را از این جهت امام جماعت گویند که مردم در اقامه نماز کاملاً از او تبعیت میکنند. در نظام سیاسی اسلام، مردم در حکم «امت» و رهبر یا حاکم جامعه در حکم «امام» است .